Castelo Branco is de hoofdstad van het district Castelo Branco en ligt in Centraal Portugal, in de voormalige Beira Baixa. Castelo Branco lijkt groot, maar heeft “maar” 34471 inwoners.
Castelo Branco is de derde grootste Portugese gemeente (concelho, dus inclusief omliggende freguesias) met een oppervlakte van 1.438,19 km² en 52.291 inwoners, de zogeheten Albicasters.
In tegenstelling tot andere steden in de regio, die vooral dankzij de textielindustrie groeiden, heeft Castelo Branco altijd een geostrategisch en politiek belang gehad in Portugal. Het is daarom niet onderhevig aan al te grote economische schommelingen.
Castelo Branco vond zijn oorsprong op de plaats van een pre-Romeins fort . Aan het begin van de 12e eeuw was er een dorp op de top van Colina da Cardosa, op de helling waarvan het dorp zich ontwikkelde.
In 1199 schonk D. Sancho de Herdade da Açafa aan de Tempeliers , waaronder een landgoed met de naam Herdade da Cardosa. Toen de Tempeliers Açafa in bezit namen , werden ze geconfronteerd met het feit dat in de tussentijd een edelman genaamd Fernando Sanches rechten had verworven op de Herdade da Cardosa. Uiteindelijk schonk de edelman de plaats aan de Tempeliers. Op de top van Cabeço da Cardosa werd een klein dorpje genaamd Moncarche gebouwd . In 1213 ontving de kleine Moncarche een oorkonde van D. Pedro Alvito, Tempeliersmeester. Het jaar daarop ontvingen de Tempeliers van D. Afonso II de bevestiging van eigendom van Herdade da Cardosa.
De naam van het dorp evolueerde van “Moncarche” naar “Castelo Branco de Moncarchino”en later naar “Castelo Branco” en had die naam misschien pas in de tijd van, tenminste, D. Afonso III. De oorsprong van de moderne naam van de stad is onbekend, en ook niet waarom de Tempeliers deze hebben veranderd. De meest aanvaarde hypothese is gebaseerd op de bestaande overtuiging dat Moncarche zou liggen op de plaats van de oude stad Catraleucos , waarvan men dacht dat het Castelo Branco betekende.
Nadat ze Cabeço da Cardosa in bezit hadden genomen, bouwden de Tempeliers het kasteel. Het kasteel van de stad werd gebouwd in de Middeleeuwen , tussen 1214 en 1230. Het is het werk van de Tempeliers , daarom staat het ook bekend als het Tempelierskasteel. Later (ongeveer 150 jaar later), tijdens het bewind van koning Afonso IV , werden een muur en een reeks torens gebouwd rond het dorp, dat het dorp omringde, dat intussen was gegroeid op de hellingen van de Monte da Cardosa. In 1648 leed het als gevolg van de Restauratieoorlog genoeg schade veroorzaakt door het Spaanse offensief. Later, in de napoleontische oorlog , werd het opnieuw geteisterd door Franse troepen onder leiding van Jean-Andoche Junot.. In het kasteelgebied bevindt zich ook de kerk van Santa Maria do Castelo, die verschillende graven bevat, waaronder die van João Roíz de Castelo Branco. Ongeveer een eeuw later, tijdens het bewind van koning Afonso IV , begon de Orde van Christus met de bouw van de muur. In de 15e eeuw , onder het bewind van João I van Portugal , werd de barbican, de muur om de muren tegen artillerievuur te beschermen, gebouwd.
In 1771 werd Castelo Branco tot stad verheven en bij die gelegenheid creëerde paus Clemens XIV het bisdom Castelo Branco. In 2021 vierde de stadf haar 250-jarig bestaan als stad.
Een van de typische producten van de regio zijn linnen spreien geborduurd met natuurlijke zijdedraad , bekend als Castelo Branco-borduurwerk , waarvan wordt aangenomen dat het van oosterse inspiratie is en dat bekend werd vanaf het midden van de 16e eeuw . Ze staan bekend om hun levendige kleuren en de elementen die ze uitbeelden, meestal gerelateerd aan de natuur, en benadrukken het veelvuldige gebruik van bomen en vogels.
musea
Het Francisco Tavares Proença Júnior Museum is het bekendste in de stad Castelo Branco. Opgericht in 1910, is het al een eeuwenoud museum, hoewel het in die periode niet altijd open was. Het bevat veel stukken die de stad en de regio identificeren, zoals archeologische vondsten, 16e-eeuwse wandtapijten en Portugese primitieve kunst.
Solar dos Cavaleiros, een gebouw uit het midden van de 18e eeuw in het hart van het historische centrum, dient als installatie voor een deel van het Cargaleiro Museum , waar een opmerkelijke reeks werken te zien is die deel uitmaken van de Manuel Cargaleiro Foundation-collectie: schilderen, keramiek, beeldhouwkunst, tegels, wandtapijten. Het museum is op 25 april 2004 geopend.
Casa da Memória is een museum dat is ontworpen om de nagedachtenis van het Joodse volk te eren, namelijk de Albicastrese Joden die, terwijl ze in Portugal mochten wonen, in de Joodse wijk – aan de Rua Nova – woonden en de nieuwe christenen (naam waarmee de Joden die na gedwongen bekering in Portugal bleven wonen) die onder de dreigende blik van de Inquisitie door de hele stad woonden.
Het Castelo Branco Contemporary Culture Centre (CCCCB) is een museum gewijd aan de verspreiding van de hedendaagse cultuur met als doel artistieke creatie te stimuleren, te werken aan de creatie en vorming van een nieuw publiek. Het heeft zelfs een auditorium met een capaciteit van 275 personen en is uitgerust met een akoestisch systeem ontworpen door Higini Arau.
Ten slotte is er het Museum voor Heilige Kunst “Domingos dos Santos Pio”, dat sinds 11 november 1984 in het Convento da Graça in gebruik is, dat artefacten van religieuze aard herbergt.
Naast het kasteel en de musea is er verder het oude bisschoppelijk paleis met zijn tuinen, het oude gemeente huis, en nog veel meer historische gebouwen, zoals:
- Paleis van de burggraven van Portalegre en burggraven van Castelo Branco – Het werd gebouwd in 1743, met renaissance-architectuur. Hij verwelkomde de burgerlijke regering van het district Castelo Branco.
- Solar dos Viscondes de Oleiros – Onde funciona atualmente a Câmara Municipal.
- Solar dos Cunha ou Solar dos Mota
- Celeiro da Ordem de Cristo
- Solar dos Cavaleiros
- Torre do Relógio
- Solar dos Cardosos Albicastrenses
- Solar de Pedro Cardoso Frazão
Castelo Branco kent verder 14 kerken, kloosters en kapellen. De kathedraal (Sé) stamt uit de Middeleeuwen.
Castelo Branco staat ook bekend om de kwaliteit van zijn kaas, met verschillende kaasmakerijen van verschillende kwaliteiten die veel geld genereren in de regio. Vrijwel elk dorp in de omgeving heeft zijn eigen kaas, al is de kaas uit Soalheira de meest geliefde en bekende.
Castelo Branco is ook de districtshoofdstad, en heeft voor mensen die willen winkelen de meeste keuze. Twee winkelcentra in de buitenwijken (Alegro en het Forum) bieden mode, schoenen, huishoudelijke artikelen, electrische apparaten etc, met diverse vooral in Zuid europa bekende ketens (Pull and Bear, Zara, H&M, Springfields etc.). Verder zijn er diverse hypermarché’s, waaronder Continente, Intermarche, Auchan en Lidl. De binnenstad heeft kleinere winkels en veel restaurantjes, zowel Portugees als meer internationale keuken (pizzeria’s, Japans, sushi, Italiaans). Uiteraard zijn er diverse barretjes, maar een spectaculair uitgaansleven is er niet.
.