In het binnenland wordt Kerstmis gekenmerkt door de ceremonie van de verbranding van Madeiro, in de nacht van 24 december. Het vindt voornamelijk plaats in het gebied dat loopt van Trás-os-Montes tot Alentejo, met plaatsen in de districten Bragança, Guarda, Castelo Branco en Portalegre.

Het is een evenement met gemeenschapskenmerken, waarbij de privé-gewoonte van ontmoeting rond de open haard naar buiten wordt getransporteerd, waardoor de cohesie van de lokale bevolking wordt versterkt. Het bestaat uit een groot vreugdevuur dat wordt gemaakt op het kerkplein, of op een andere plek van vergelijkbare sociale en ruimtelijke sfeer, waar de bevolking zich verzamelt na de Missa do Galo. Het vreugdevuur bereikt de hoogte van de kerk en brandt de hele nacht totdat het uitgaat. Restjes worden de hele winter bewaard voor consumptie.

De verbranding wordt voorafgegaan door het ritueel van het oogsten van het hout en het transporteren naar de plaats, dat afhankelijk van de regio anders plaatsvindt. Op sommige plaatsen worden de stammen of stronken voor het gemeenschappelijke vuur snel opzij gezet wanneer het hout in de vroege winter wordt verzameld. In andere landen komt een groep mensen samen om de collecte te doen, wat kan gebeuren op 8 december (Dag van de Onbevlekte Ontvangenis), een paar dagen voor Kerstmis of zelfs de dag ervoor, met de zekerheid dat alles ’s nachts klaar zal zijn. Hout kan ook worden aangeboden of gestolen, wat het verloop van de taken niet verandert, maar de aankomst op de plaats wijzigt. Indien aangeboden, zal er een feest zijn met pracht en praal, waarbij de schenker wijn uitdeelt. Als het wordt gestolen, wordt het bij zonsopgang op zijn plaats gelaten, in afwachting van de protesten van de eigenaar.

Hoogtepunt voor het ritueel dat plaatsvindt op sommige locaties in het district Castelo Branco, waarvan sommige bijzonderheden in de loop van de tijd behouden zijn gebleven. Daar is de taak om het hout op te rapen de verantwoordelijkheid van alleenstaande jongens en jonge mannen die in militaire dienst zijn. De laatste tijd hebben ook getrouwde mensen geholpen, vanwege de verandering in dagelijkse gewoonten en de afname van de bevolking, als gevolg van emigratie.

Hout wordt gesneden en vervoerd op kerstavond of de zondag ervoor. In het dorp wacht de bevolking op de komst van de groep, aangekondigd door de kerkklok, die dit podium verandert in een moment van vreugde, vaak begeleid door muziek en zang. Om middernacht beginnen de Missa do Galo en het aansteken van het vreugdevuur tegelijkertijd.